Παθήσεις καρπού χεριού2019-02-18T15:21:53+03:00

Παθήσεις καρπού χεριού

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής αναδεικνύει συχνά παθήσεις, οι οποίες γίνονται της «μόδας» και απαντώνται όλο και συχνότερα, λόγω της αλλαγής των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και τη μεταβολή των καθημερινών μας συνηθειών.

  • Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα
    (Carpal tunel syndrome)

  • Σύνδρομο de Quervain

  • Γάγγλιο καρπού

Θα περιγράψουμε μερικές συχνές αιτίες και κάποιες γενικές αρχές θεραπείας.
Ο ορθοπαιδικός σας θα είναι σε θέση να σας δώσει πιο λεπτομερή καθοδήγηση για το πρόβλημά σας.

Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα

Πρόκειται για μία από τις συχνότερες καταστάσεις που ταλαιπωρεί μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που καταπονούν τα χέρια τους.

θα μπορούσε να ειπωθεί ότι το ΣΚΣ ανήκει σε μία ομάδα παθολογικών καταστάσεων που ονομάζονται νευροπάθειες από παγίδευση νεύρου. Αυτές είναι καταστάσεις που προκαλούνται από –κυρίως- χρόνια συμπίεση κάποιου νεύρου, το οποίο διέρχεται από ένα ανατομικό σχηματισμό περιορισμένου εύρους. Η συμπίεση αυτή, με τη σειρά της, είναι αποτέλεσμα οποιασδήποτε πάθησης ή κατάστασης (είτε τοπικής είτε γενικευμένης) δύναται να προκαλέσει οίδημα εντός του σχηματισμού αυτού. Οι νευροπάθειες αυτές αναπτύσσονται συχνότερα κοντά σε αρθρώσεις, γεγονός που σημαίνει ότι στη βλάβη πιθανότατα συμβάλλει και η, αν όχι συνεχής, τότε οπωσδήποτε συχνή έκταση του νεύρου λόγω των επαγγελματικών κινήσεων

Στην περίπτωση του ΣΚΣ, ο ανατομικός σχηματισμός είναι ο καρπιαίος σωλήνας και το «παγιδευμένο» νεύρο είναι το μέσο νεύρο. Ο καρπιαίος σωλήνας σχηματίζεται από τα οστά του καρπού και από τον ινώδη εγκάρσιο σύνδεσμο του καρπού. Μέσα από τον καρπιαίο σωλήνα περνούν οι τένοντες των καμπτήρων μυών των δακτύλων, το μέσο νεύρο και η αρτηρία του μέσου νεύρου. Το μέσο νεύρο, με τη σειρά του νευρώνει τα 3 1/2 πρώτα δάκτυλα (αντίχειρα, δείκτη και μέσο ) καθώς και το σύστοιχο τμήμα της παλάμης, ελέγχοντας τόσο την κινητικότητα όσο και την αισθητικότητα.

Σύνδρομο de Quervain

Το σύνδρομο de Quervain είναι μια τενοντοελυτρίτιδα, δηλαδή μια φλεγμονή του ελύτρου που περιβάλλει δύο από τους τένοντες που κινούν τον αντίχειρα. Οι τένοντες αυτοί είναι ο βραχύς εκτείνων του αντίχειρα και ο μακρός απαγωγός του αντίχειρα, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την κερκιδική απαγωγή του αντίχειρα, δηλαδή την απομάκρυνσή του από το χέρι, στο ίδιο επίπεδο. Οι τένοντες αυτοί περικλείονται σε τενόντια έλυτρα, οπότε με την κίνησή τους ασκείται τριβή προκαλώντας πάχυνση των ελύτρων στα πλαίσια μιας χρόνιας εκφυλιστικής διαδικασίας.

Τα συμπτώματα είναι πόνος, ευαισθησία και οίδημα στην κερκιδική πλευρά του καρπού, στην πλευρά του αντίχειρα. Συχνά υπάρχει δυσκολία στη συγκράτηση αντικειμένωνΣτα πρώτα στάδια του συνδρόμου de Quervain εφαρμόζεται συντηρητική θεραπεία με εφαρμογή νάρθηκα ακινητοποίησης του καρπού και του αντίχειρα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα τοπικά ή συστηματικάΟι τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης είναι συχνά αποτελεσματικές. Πρέπει να γίνονται από εξειδικευμένο γιατρό, ώστε να αποφευχθεί ο τραυματισμός του αισθητικού κλάδου του κερκιδικού νεύρου που βρίσκεται στην περιοχή. Μετά την έγχυση είναι καλό ο ασθενής να φοράει έναν αφαιρούμενο νάρθηκα ακινητοποίησης του αντίχειρα για τουλάχιστον 10 ημέρες.

Η χειρουργική επέμβαση έχει ως στόχο την απελευθέρωση των τενοντίων ελύτρων και την αποσυμπίεση των προσβεβλημένων τενόντων και μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία.

Γάγγλιο καρπού

Τα γάγγλια είναι συνήθως μικρές, καλοήθεις κύστες, γεμάτες διαυγές κολλώδες υγρό. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς το λόγο για τον οποίο εμφανίζονται, αλλά οι θέσεις εμφάνισης τους είναι κλασσικές. Συνηθέστερα είναι τα σημεία του καρπού, που έχουμε έντονη τριβή μεταξύ των τενόντων ή αυξημένη ενδαρθρική πίεση. Συνήθως είναι συνδεδεμένα με ένα μίσχο, με τις μεμβράνες των οσταρίων του καρπού, ή τον τένοντα και το έλυτρό του.

Το 70% των γαγγλίων είναι στη ραχιαία επιφάνεια του καρπού και δεν είναι πάντα ορατά έξω από το δέρμα, αλλά μπορούν να προκαλούν εξίσου έντονα συμπτώματα.

Σαν υφή, το γάγγλιο έχει την αίσθηση ενός εξογκώματος ή μιας μάζας που βρίσκεται στη μεσότητα συνήθως της ραχιαίας επιφάνειας του καρπού ή στη βάση του αντίχειρα, στη παλαμιαία επιφάνεια του καρπού. Μπορεί να γίνει αντιληπτό ξαφνικά ή να εμφανιστεί σταδιακά, ενώ το μέγεθός του αυξομειώνεται, ανάλογα με το πόσο κουράζουμε το χέρι μας.

Μπορεί να είναι επώδυνο, ή να πιέζει το μέσο ή το ωλένιο νεύρο, προκαλώντας μουδιάσματα ή αδυναμία στα δάκτυλα. Χαρακτηριστικό είναι ότι, τα συμπτώματα δεν εξελίσσονται, δηλαδή δε γίνονται όλο και χειρότερα.

Τα γάγγλια έχουν μεγάλο ποσοστό επανεμφάνισης, δηλαδή υποτροπής.

Ουσιαστικά, οι λόγοι που θα μας οδηγήσουν στην αντιμετώπισή τους είναι:

  • Αισθητικοί
  • Πόνος από την πίεση των νεύρων ή από την τριβή των τενόντων

Η λογική της συντηρητικής αντιμετώπισης είναι η παρακολούθηση της πορείας του γαγγλίου ή η προσπάθεια της αναρρόφησης και ρήξης του με βελόνα.

Εάν η αρχική συντηρητική αγωγή αποτύχει, τότε σειρά έχει η χειρουργική αντιμετώπιση.